Jak Malowany

Beskidy [2017]. To był koniec sierpnia, ale jesień wisiała już w powietrzu. Beskidy, na pierwszy rzut oka niepozorne, zauroczyły mnie na całego - chwilę zajmuje wyjście poza ostatnie zabudowania i i znalezienie się z dala od zgiełku miasta, ale wystarczy zejść ze szlaku, by znaleźć miejsce z dobrym jedzeniem i piwem. Wystarczająco blisko, by nie zgubić się, wystarczająco daleko, by na chwilę zostawić miejskie troski poza zasięgiem. Zapraszam na serię moich beskidzkich impresji.

[2017] Porto, Portugalia.

[2014] Dojeżdżam tramwajem, chwilę kluczę, aż w końcu trafiam do celu. Przy drodze widzę luźny kawałek betonu, więc zgodnie ze wskazówkami, wspinam się na wysoki krawężnik i w gąszczu krzewów znajduję zamaskowaną bramę w płocie. Tędy chodzą tylko pracownicy i wolontariusze centrum Archelon. Spędzę tu dwa dni, żeby przyjrzeć się z bliska, jak wygląda jeden z najstarszych ośrodków ratowania żółwi morskich w Grecji. Reportaż czytaj tutaj >>

[2017] Pięć tysięcy metrów kwadratowych powierzchni. Prawie dwa tysiące eksponatów na wystawie głównej. I opowieść o tym, że wojna nie ma w sobie nic z człowieczeństwa. Wirtualny spacer po Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Zdjęcia wykonane przed oficjalnym otwarciem. Zobacz zdjęcia z budowy muzeum >>

[2016] Pustynie i półpustynie Ałtynemel otoczone ośnieżonymi szczytami. Spacer w piekącym słońcu i słonym kurzu, przerwa w cieniu siedmiusetletniej wierzby, kwitnące oazy zieleni. Krajobraz, którego już samo obserwowanie jest przygodą.

[2014-2015] Grecja. Z życiem na ulicy zmierza się cała armia kotów. Zachowują jednak w sobie mnóstwo gracji, nawet swoje żebracze pomruki artykułują w sposób, jakby robiły łaskę przyjmując od ciebie trochę jedzenia. Najwięcej kotów kłębi się wokół klasztorów. Może świątobliwi bracia i siostry potrzebują towarzystwa, a może w swoich sercach znajdują więcej miejsca dla futrzaków, niż mieszkańcy miast. Mnóstwo kociego towarzystwa wyleguje się też w słońcu biedniejszych dzielnic i najczęściej odwiedzanych przez turystów okolic. Wystają przy mięsnych, kawiarniach i zawsze mają swoje food tracks. Czyli ścieżki, prowadzące od jednego karmiciela do drugiego. Kocinsyny, ale nie da się pozostać obojętnym!

[2016] Łatwo tu uwierzyć w baśnie i legendy, stracić głowę i zostawić serce. Norwegia jest na wyciągnięcie ręki, a jakby zupełnie inny świat. Nowe zdjęcia.  

[2015] Są na Ziemi miejsca, które swoje istnienie zawdzięczają ścieraniu się żywiołów. Walka jest ich stwórcą i jednocześnie sensem istnienia. Nie mogłam wymarzyć lepszej pogody dla odwiedzenia klifów nad Morzem Północnym – ze sztormem im do twarzy.

[2015]

[2014]

[2014] Stolica spalona słońcem, zatłoczony weekendowy bazar, wiekowe świątynie. Kraj, który jedną nogą wciąż tkwi w mentalności radzieckiej, drugą próbuje postawić pierwsze samodzielne kroki ku lepszej przyszłości. Jadę z Erywania na północ, odkrywam pięknej urody wąwozy, słucham szeptów modlitw, wdycham zapach świeżego chleba.

[2014] Jak we śnie przemierzam zaułki, śmieję się do dzieci, które znienacka wysypują się zza starych drzwi, zgaduję, jaki kolor doniczek będzie za następnym zakrętem. Estepona, Marbella, Ronda wylegują się na czerwcowym słońcu, dzień mija leniwie, bez pośpiechu. Życie jest zbyt krótkie, żeby spędzić je w biegu.

[2014]

[2014]   

[2013] Za górami, za lasami, za siedmioma jeziorami, ktoś schował Snowdonię. Jakby na przekór swojej nazwie, świeci tu słońce, a typowo angielska pogoda gości tylko przelotem. Drogę przez ten kraj malują wrzosy i gdzieniegdzie rozsypane skały. Gdybym była księżniczką, to właśnie ty bym wybudowała swój zamek - taki z prawdziwego zdarzenia. Dumnie wznosiłby się nad zatoką, a nad nim powiewałby ognisty gryf. A ty, jaką bajkę opowiadasz sobie do snu?  

[2013] Wyobraźmy sobie całą ludzką populację świata, pomnóżmy to przez dziesięć i wyjdzie nam liczba ludzi, którzy mogliby wejść do jeziora, a woda by je przykryła. Jezioro Ness, bo słowo „loch” znaczy w języku szkockim „jezioro”, skrywa w sobie zagadkę, którą próbują odgadnąć tysiące poszukiwaczy tajemnic z całego świata. Pewnego wietrznego i chłodnego dnia wsłuchałam się w szum jego fal i ja.

[2012] Wydaje ci się, że śnisz. Lecz dotykasz poręczy mostu, czujesz lekki wiatr na twarzy. I wiesz, że to dzieje się naprawdę, Słońce praży niemiłosiernie, ale to nic. W tej chwili liczy się tylko ten moment. Mógłby trwać wiecznie.